İnsanları gözümüzde büyütmeyi onlara yapılmış bir jest ya da lütuf üzere görsek de aslında bu bizim kendimizle ilgili bir algıdan doğar. Aşıkken onu yüceltmek, manzaraya aldanmak, statüsüne kapılmak üzere yaklaşımlar, büyü bozulunca nefret ve aşğılamaya dönüşür.
Kendimize olan güvensizliğimiz, kurtarıcı arayışımız, sığınacak bir liman gereksinimimiz, güç vakitlerde emniyetli bir kapı üzere gereksinimlerimiz birtakım insanları yüceltmemize neden olur. Aile ve Evlilik Danışmanı Serhat Yabancı, hususla alakalı Kıymetli açıklamalarda bulundu.
Mesela;
- “O bu dünyanın en muteber insanı” yüceltmesi, bizim itimat ihtiyacımızdan kaynaklanan bir yüceltmedir.
- “O bu dünyanın en ilgili sevgilisi” yüceltmesi, bizim duygusal mahrumluk şemamız yahut bağımlılık muhtaçlığımız ile ilgili bir yüceltmedir.
Gözümüzde büyüttüğümüz her şey, kendimizde Ufak gördüğümüz bir tarafı tamamlar. Yani az evvelki inançta hissetmenin Ufak olması, diğerine Fazla Çok güvenme muhtaçlığı doğurur. Güzellilk, para, meslek, itimat üzere bir Fazla alanda gözümüzde büyüttüğümüz biri ile bizim bir eksiklik algımız vardır.
Birini gözümüzde büyütmek,
Kendimiz için yaptığımız bir harekettir. Bu bizi düzgün hissettirir. Lakin ona yüklediğimiz mana nedeniyle ondan Daimi bizim istediğimiz üzere davranmasını beklediğimiz için de onu izole eder, spontan davranmasının önüne geçeriz.
“Benden habersiz kimse beni istediği yere koyamaz. “
“Ve kimse beni istediği yere koyup, beklentilerini dayatamaz.”
İnsan kendine güvendiğinde ve kendini kâfi gördüğünde oburunu neden gözünde büyütsün ki? Bizimle birebir ekonomik seviyede olan birini gözümüzde büyütmeyiz örneğin ya da bizimle birebir statüde olan birini de gözümüzde büyütmeyiz. Yani kendimizi değerli hissediyorsak bize değer veren birini de gözümüzde büyütmez, Dizi dışı görmeyiz.
Risk
- Her gözünde büyütmenin bir de yerin tabanına sokuşu vardır.
- Kendi yarattığımız bir Ira ; beklentimizi karşılamadığında, ona yüklediğimiz rolün aksisini yaptığında yaşattığı hayat kırıklığı nedeniyle kaldırdığımız yükseklikten onu paraşütsüz aşağı bırakırız.
- Adeta büyü bozulmuş üzere hisseder, bunu da onun yaptığını düşünürüz. Halbuki bunu o yapmamıştır. Biz ona yanılgı talihi tanımadığınız için bu düşmeler olmuştur. Beklentimizi karşılamadığında beyazdan siyaha geçirdik onu.
- Sonrasında da “Gözümde büyüttüm. Hak etmeyen biriymiş. Değmezmiş.” ya da “Kimseyi gözünde büyütmeyeceksin” üzere duvar yazılarını toplumsal medyada gururla paylaşırız.
- Zannederiz ki daima kandırılan ve Düş kırıklığına uğratılan biziz.. Hayır, biz kendimiz bunu kendimize yapıyoruz.
Şimdi düşünelim
- Kimi gözümüzde büyütüyor, sıradışı görüyor kurtarıcı üzere görüyorsak onunla ilgili kendi zaaf ve zayıflıklarımızı görmeye çalışalım.
- Altında yatan korkularımızı, kendimizi yetersiz hissedişimizi ve na gereksinim duyduğumuz noktaları ayrım etmeliyiz.
- Onu yanılgılarıyla ve bize uymayan taraflarıyla de görmeye çalışalım. Ona yüklediğimiz manalardan Dolayı onu izole ettiğimizi görmeliyiz.
- Ona kendi menfaatimiz için yüklediğimiz manalardan kaynaklanan beklentilerinizi gözden geçirmeliyiz.
Algı değişimi
-
- İnsanları olduğu üzere görürsek, istikrarlı münasebetler yürütürüz.
- Değiştirmeye yahut kendi istediğimiz hale getirmek yerine olduğu haliyle Mesut olmaya çalışırız.
- Gözünde büyütmek de küçültmek de birebir şeydir. Bu nedenle büyütmenin daha Fazla bizim gereksinimlerimiz ve kendilik algımızla alakalı olduğunun ayrım etmeliyiz.
- Makam, mevki, statü, Nakit hoşluk üzere niteliklerden kaynaklanan gözümüzde büyütmenin bireye değil onun sahip olduğu etiketlere yaptığımızı ayrım etmeliyiz.
Yorum Yok