Kadın cinayetleri konusu toplumun kanayan bir yarası.
Bir erkek, bir kez sevdi ve hayatına girdi diye o bayandan ayrılmak istemiyor.
“Çok sevmek” güzel bir şey olmalı oysa… Hiç bir münasebet ayrılık isteğini kanlı bir aksiyona götürmemeli.
“Neden bayanlara kıyılıyor?” Bu sorunun karşılığı şimdi verilebilinmiş değil. Bayana uygulanan şiddetin mantıklı bir açıklaması yok.
Önce şu bilinmeli ki bayan, öncelikli olarak sahip olunacak bir “mal” değil. Birliktelikler satın alınamaz. Kendisinden ayrılmak isteyen bir bayanı lakin konuşarak ikna edebilirsiniz. Tehdit ederek daha Fazla uzaklaştırırsınız.
Yaşananlar, “Bu bayanlar esasen sizinle Mesut olsa yanınızda olurlardı.” diye düşündürüyor.
Birinin canını yakmak, tasarlayarak, çocuklarının gözü önünde, sokak ortasında…
Çoğu da nihayet Defa konuşmak için bir ortaya gelindiğinde…
Adam çorabının içinde bir bıçakla görüşmeye neden sarfiyat? neden bir demek çiçekle değil de bir bıçakla?
Canını kanını dökerek veren genç vücutlar ve gerisinde bıraktığı sevenleri… İşte bunlar bayanın çaresizliği lisana getiriyor.
Ya annesi hayatın yitiren, babası mahpusa giren o çocuklar… Artık kime birebir sevgi ile sarılıp, gülümseyecekler ve gelecekten nasıl bir teminat bekleyecekler…
Aslında erkek yaptığı şiddet hareketini onlara da uygulamış oluyor.
Nereden baksan tutarsız, nereden baksan vahşice…
Yorum Yok